ZAKOŃCZENIE POWSTANIA WARSZAWSKIEGO 44

- pomniejszanie wymiaru historycznego pertraktacji dotyczących podpisania honorowej Umowy Kapitulacyjnej zakończenia walk Powstania Warszawskiego – Walki o Polskę, od 1 sierpnia do 2 października 1944

Układ o zaprzestaniu działań wojennych Warszawskiego Korpusu Armii Krajowej po 63 dniach walki podpisały obie strony 2 października 1944 roku o godz 20:00 czasu niemieckiego i 21:00 czasu polskiego, w siedzibie wojsk niemieckich w dworku Reicherów w Ożarowie Mazowieckim.

Polska delegacja, upełnomocniona przez dowództwo Komendy Głównej Armii Krajowej do prowadzenia pertraktacji i złożenia podpisów, przybyła wraz z tłumaczem, przynosząc gotowe teksty postulatów w obydwu językach - polskim i niemieckim. Zawierały one 24 warunki zakończenia walk, losu ludności cywilnej i pójscia do niewoli. Pertraktacje, które w międzyczasie zaakceptował gen. Bór Komorowski, trwały cały dzień. Podpisy złożono o godz 20:00 - 20:20 w obecności fotografów i reporterów. Delegację żegnała niemiecka kompania honorowa. Polską barykadę delegacja przekroczyła około godz 23:00, 2.10.1944.

Do godz. 24:00, 2.10.1944 komenda AK miała już wydać niemieckich jeńców i niem.cywili. Gen. Dywizji Tadeusz Bór Komorowski został w przeddzień mianowany przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźctwie w Londynie, Naczelnym Wodzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Nie mógł być obecny w tym dniu w Ożarowie. Idąc z Powstańcami, Żołnierzami Polskiego Państwa Podziemnego (5.10.1944) do niewoli jenieckiej, na warunkach kombatanckich według Konwencji Haskiej (Dokument) i Genewskiej reprezentuje suwerenność Polskiego Państwa – Polską Rację Stanu.

Jeńcy wojenni są rejestrowani numerami jeńców wojennych w zależności od obozu i eskortowani przez Wehrmacht, - kobiety AK na równi z mężczyznami.

2 października została rozwiązana działalność zbrojna AK. Wykonywano założenia zawarte w umowie i rozkazy dowództwa odnośnie ludności cywilnej i ujawniania tożsamości członków AK.

W Warszawie miały zostać 3 bataliony porządkowo-osłonowe. Polskie Państwo Podziemne przybrało forme szkieletową – dowództwo zostało przeniesione do Częstochowy, gdzie była siedziba wywiadu.

Warszawski Garnizon Niemiecki został rozwiązany 8 października 1944.

Data 3-go października o drugiej w nocy powstała w wyniku błędu wydruku godziny. Zamiast godz. 20 wydrukowano "2", i to mogło być tylko w nocy na drugi dzień 3-go. (?)

Czytamy dalej, że delegacja wrociła o godz. 22.00, 2.10.44. - źródło: fundamentalne opracowanie Powstania Warszawskiego Adama Borkiewicza.

Jest to kompromitacja znamiennych historyków przejmujących ten błąd, chyba, że zamiarem jest zakłamanie historii i pomniejszenie wymiaru historycznego tych pertraktacji i ich sukcesu w konfrontacji z traktowaniem Armii Krajowej na terenach wpływów sowieckich (Pakt Ribbentrop – Mołotow) przez kroczące z Armią Czerwoną NKWD. Oddziały polskie idące na pomoc Warszawie, były rozbrajane, aresztowane, podstępnie mordowane i wysyłane na daleki wschód (...) Od premiera Mikołajczyka moskiewski nowy „polski rząd” żądał zrzeczenia się polskiej konstytucji (Rząd z Prezydentem + Naczelny Wódz i Wojsko), zrzeczenia się Kresów Wschodnich, uznania nowej granicy wschodniej Curzona (Namiera) i przekazania im Bora Komorowskiego...

Błędna data nie jest sprostowana w aneksach znanych książek, znanych autorów, Władysława Bartoszewskiego ”Dni walczącej stolicy” i Andrzeja Krzysztofa Kunerta „Rzeczypospolita Walcząca”, w kalendarium PW44 Radia Wolna Europa, w Encyklopedii Powstania Warszawskiego III t. cz.2, czy w Wikipedii. - Poprawiona jedynie na Tablicy w Ożarowie.

2 października 1944 roku o godz. 20:00 - podpisano PIERWSZY DOKUMENT krajowy czasu II Wojny Światowej, honorujący Żołnierzy Armii Krajowej Warszawskiego Korpusu z ich Dowództwem, jako część Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie związanych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźctwie, wraz z Delegaturami Polskiego Państwa Podziemnego na okupowanych polskich terenach.

Walka Powstania została zlekceważona przez Aliantów i tych, którzy nie chcieli suwerennej Polski. Duch patriotyzmu i Honor został uratowany kilkutygodniowym oporem w kleszczach dwóch najpotężniejszych potęg militarnych (...)

Kapitulacja była niezbędna...

Patrząc na wydarzenia wojenne na wszystkich frontach Europy, bezbronnymi ofiarami była zawsze ludność cywilna. W wypadku Powstania Warszawskiego ludność cywilna była zakładnikiem Powstańców, a z kolei Sztab Powstańczy Armii Krajowej był zakładnikiem Warszawiaków. Jednak w końcowych pertraktacjach Sztab Polskiej Armii, który jest chroniony konstytucyjnie, jest zakładnikiem Polskiej suwerenności.

Insygnia władzy II Rzeczypospolitej wróciły do Polski z uchodźctwa w 1990 roku.

Dzień 2 października, godz. 20:00 akcentuje Polską suwerenność.

DLACZEGO ten dzień został pominięty przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, przez władze Warszawy i Wojska związani z kombatantami, a został przesłonięty nowymi rocznicami ?

Z poważaniem,

Halina Morhofer Wojcik

Dział Interwencji Historycznych

SPK – Hamburg, morhofer-wojcik@web.de

http://dzial-interw-histblogspotcom.blogspot.de/

Tekst umowy kapitulacyjnej

 

W dniu 2.X.1944 został zawarty w Ożarowie układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie. 

Upełnomocnionym kontrahentem ze strony niemieckiej jest dowodzący w obszarze Warszawy SS-Obergruppenfuhrer Gen. Leutn. der Polizei von dem Bach.

Upełnomocnionymi kontrahentami ze strony AK są upoważnieni przez gen. dyw. Komorowskiego (Bora):
          1. płk dypl. Kazimierz Iranek-Osmecki (Jarecki),
          2. ppłk dypl. Zygmunt Dobrowolski (Zyndram).
 

Układ brzmi:

Część I

1. W dniu 2.X.1944 o godz. 20 czasu niemieckiego (21 czasu polskiego) ustają działania wojenne między polskimi oddziałami wojskowymi, walczącymi na obszarze miasta Warszawy, a oddziałami niemieckimi. Za polskie oddziały wojskowe uważa się wszystkie polskie formacje podległe taktycznie dowódcy AK w okresie walk od 1.VIII.1944 do dnia podpisania układu. Oddziały te zwane będą poniżej "Oddz. AK".
2. Żołnierze powyższych polskich oddziałów składają broń w terminie ustalonym w rozdziale drugim niniejszego układu i udają się zwartymi formacjami ze swymi dowódcami na punkty zbiorcze. Miejsca składania broni i punktów zb zostaną określone dodatkowo. Oficerowie mają prawo zachować białą broń boczną.
3 . Równocześnie AK wydaje władzom wojskowym niemieckim wziętych do niewoli niemieckich żołnierzy i internowane przez polskie władze osoby narodowości niemieckiej.
4. Dla zapewnienia ładu i bezpieczeństwa na terenie miasta Warszawy zostaną wyznaczone przez dowództwo AK specjalne jednostki. Jednostki te zostaną zwolnione od obowiązku natychmiastowego złożenia broni i pozostaną w mieście aż do czasu zakończenia swych zadań. Dowództwo niemieckie ma prawo kontroli stanu liczebnego tych jednostek.
5. Z chwilą złożenia broni żołnierze AK korzystają z wszystkich praw konwencji genewskiej z dnia 27.VII.1929, dotyczącej traktowania jeńców wojennych. Z takich samych uprawnień korzystają żołnierze AK, którzy dostali się do niewoli na terenie miasta Warszawy w toku walk od 1.VIII.1944.
6. Prawa jeńców wojennych przysługują też osobom nie walczącym, towarzyszącym AK w rozumieniu art. 81 konwencji genewskiej o traktowaniu jeńców wojennych bez różnicy płci. W szczególności dotyczy to pracowniczek sztabów i łączności, zaopatrzenia i pomocy żołnierzowi, służby informacyjno- prasowej, korespondentów wojennych itp.
7. Przy stosowaniu konwencji genewskiej o traktowaniu jeńców wojennych miarodajne będą stopnie oficerskie uznane przez dowództwo AK. Legitymacje opiewające na pseudonimy są wystarczającym dowodem przynależności do AK. Prawdziwe nazwiska będą podane do wiadomości niemieckich władz wojskowych. Członkowie AK, którym zaginęły legitymacje, będą identyfikowani przez komisje AK, które zostaną ustanowione. Komisje takie powoływane będą w miarę potrzeby przez komendę AK. Postanowienie niniejszego artykułu stosuje się też do osób wymienionych w artykule 6.
8. Osoby, będące w myśl poprzednich artykułów jeńcami wojennymi, nie będą ścigane za swoją działalność wojenną ani polityczną tak w czasie walk w Warszawie, jak i w okresie poprzednim, nawet w wypadku zwolnienia ich z obozu jeńców. Nie będą ścigane przekroczenia niemieckich przepisów prawnych, w szczególności nierejestrowanie się oficerów, uprzednia ucieczka z obozu jeńców, nielegalne przybycie do Polski itp.
9. W stosunku do ludności cywilnej, znajdującej się w okresie walk w mieście Warszawie, nie będzie stosowana odpowiedzialność zbiorowa. Nikt z osób, znajdujących się w okresie walki w Warszawie, nie będzie ścigany za wykonywanie w czasie walk działalności w organizacji władz administracji, sprawiedliwości, służby bezpieczeństwa, opieki publicznej, instytucji społecznych i charytatywnych ani za współudział w walkach i propagandzie wojennej. Członkowie wyżej wymienionych władz i organizacji nie będą ścigani też za działalność polityczną przed powstaniem.
10. Żądana przez dowództwo niemieckie ewakuacja ludności cywilnej z miasta Warszawy zostanie przeprowadzona w czasie i w sposób oszczędzający ludności zbędnych cierpień. Umożliwi się ewakuację przedmiotów posiadających wartość artystyczną, kulturalną i kościelną. Dowództwo niemieckie dołoży starań, by zabezpieczyć pozostałe w mieście mienie publiczne i prywatne. Szczegóły ewakuacji uregulowane będą osobnym porozumieniem.

Część II

1. Dowództwo AK zobowiązuje się w dniu 3.X.1944, począwszy od godziny 7 czasu niemieckiego (godz. 8 czasu polskiego), usuwać barykady leżące przede wszystkim najbliżej linii niemieckich.
2. Dowództwo AK wyda jeszcze w dniu 2.X.1944 najpóźniej do godziny 24 czasu niemieckiego (1-3 czasu polskiego) na liniach niemieckich wszystkich jeńców, jak również według możności niemieckie internowane osoby cywilne przedstawicielom niemieckich sił zbrojnych.
3. Gdyby usuwanie barykad nie zostało rozpoczęte na czas, niemieckie dowództwo zastrzega sobie prawo wypowiedzenia niniejszego układu w dniu 3.X.1944 począwszy od godziny 12 czasu niemieckiego (13 czasu polskiego), przy czym wypowiedzenie staje się skuteczne w dwie godziny od chwili doręczenia pisma wypowiadającego układ na liniach polskich.
4. Dowództwo AK zobowiązuje się wyprowadzić z Warszawy dla złożenia broni w dniu 4.X.1944 jeden pułk, względnie 3 baony z różnych pułków. Przekroczenie linii niemieckich przez czoła tych oddziałów musi nastąpić 4.X.1944 o godzinie 9 czasu niemieckiego (10 czasu polskiego).
5. Pozostałe oddziały AK, z wyjątkiem jednostek wymienionych w rozdz. I p.4 niniejszego układu, opuszczą Warszawę dla złożenia broni w dniu 5.X.1944.
6. Oddziały AK wychodzą poza polską linię z bronią, ale bez amunicji, następującymi trasami:
          a: ze Śródmieścia płd. - 72 pp. ulicami: Śniadeckich, 6 sierpnia (Szuch Str.), Suchą, Filtrową,
          b: ze Śródmieścia płn.
          - aa) 36 pp. plac Napoleona - Aleja Sikorskiego (Reichs Str.) - Grójecka (Radomer Str.),
          - bb) 13 pp. ulicami: Grzybowską-Chłodną (Eisgruben Str.)-Wolską (Litzmannstadt Str.). 
7. W mieście pozostaną następujące siły AK:
          a. dla czynności porządkowych 3 komp. piechoty uzbrojone w pistolety, pistolety maszynowe i karabiny ręczne,
          b. dla ochrony i przekazania trzech magazynów pułkowych z amunicją i sprzętem 30 ludzi uzbrojonych jak wyżej,
          c. jednostki sanitarne dla opieki i transportu rannych i ewakuacji szpitala- nie uzbrojone.
8. Ewakuację rannych i chorych żołnierzy AK, jak też materiału sanitarnego ustali szef sanitarny wojsk niemieckich z szefem sanitarnym AK. W ten sam sposób nastąpi ewakuowanie rodzin personelu sanitarnego.
9. Żołnierzy AK poznaje się po biało-czerwonej opasce naramiennej lub proporczykach, względnie orzełku polskim, niezależnie od tego, czy noszą jakiekolwiek mundury czy też ubrania cywilne.
10. Układające się strony stwierdzają, że transport, pomieszczenie, straż i opieka nad jeńcami wojennymi pozostaje wyłącznie w kompetencji niemieckich sił zbrojnych (der Deutschen Wehrmacht). Strona niemiecka zapewnia, że zadania te w stosunku do żołnierzy AK nie będą powierzone formacjom obcych narodowości.
11. Kobiety, które w rozumieniu rozdziału 1 pktu 6 są jeńcami wojennymi, będą umieszczone w obozach odpowiadających "oflagom", względnie "stalagom". Za kobiece stopnie oficerskie uważa się młodszą komendantkę, komendantkę, starszą komendantkę, inspektorkę. Kobiety - jeńcy wojenni - mogą na własne życzenie być traktowane jak pozostała ludność Warszawy.
12. Władze wojskowe niemieckie powiadomią bezzwłocznie Auswartige Gefangenenhilfe der YMCA w Sagan o miejscu i ilości umieszczonych w obozach żołnierzy AK i osób towarzyszących.
13. Dla pomocy technicznej w wykonaniu niniejszego układu dysponuje SS-Obergruppenfuhrer und Gen. der Polizei von dem Bach trzema polskimi oficerami.

Część III

Przy wykroczeniach przeciw postanowieniom niniejszego układu pociągani będą do odpowiedzialności, ci sprawcy, którym wykazano winę.

Podpisy:
von dem Bach 
Iranek Kazimierz, płk 
Dobrowolski, ppłk